پاکستان از تشکیل گروه "سازمان همکاری های شانگهای-افغانستان" حمایت کرده است و از الزامات برقراری صلح وثبات در منطقه می داند. آیا تشکیل این گروه می تواند برای افغانستان و منطق مفید واقع شود؟
به گزارش انصار، پاکستان از پیشنهاد احیای گروه سازمان همکاری شانگهای-افغانستان حمایت می کند. پیش از این، پیشنهاد از طرف قرغزستان در نشست "فرمت مسکو" در کازان ارائه شده بود. اکنون این موضوع توسط وزیر خارجه پاکستان در اجلاس سران سازمان همکاری شانگهای در بیشکک اعلام شده است. به گفته وی، از سرگیری کار گروه تماس به حفظ ثبات منطقه ای از طریق تضمین آن در افغانستان، ارتقای گفتگو با طالبان و کمک به آنها برای تقویت پتانسیل ضد تروریزم کمک خواهد کرد.
در این باره سوالاتی را با کارشناسان در بررسی می کنیم، آیا احیای گروه سازمان همکاری شانگهای-افغانستان ضروری است؟ آیا این گروه به حفظ ثبات منطقه ای کمک خواهد کرد؟ طالبان به عنوان حاکمان افغانستان میتوانند از این فرصت و پیشنهاد در راستای منافع ملی و منطقه ای استفاده کنند؟
در این باره آقای چاووش، رئیس حزب حرکت بزرگ ملی خط میانه در گفتگو با اسپوتنیک گفت عضویت افغانستان در سازمان همکاری های شانگهای از گذشته های دور یک امر ضروری بوده است. این چطور امکان پذیر است که کشور های همسایه افغانستان به شمول ایران پاکستان و هندوستان و کشور های آسیای میانه عضو سازمان همکاری های شانگهای هستند و افغانستان که در قلب این کشور ها قرار دارد عضو نباشد، عدم حضور افغانستان در ترکیب این سازمان یک خلأ است.
بدون مشارکت افغانستان کار سازمان همکاری های شانگهای ناقص می ماند چرا که افغانستان مرکز ترانزیت، ترانسپورت و روابط و همکاری ها در بین کشور های عضو است، بدون در نظر داشت این که در قدرت چه کسی است.
آقای چاووش بر این باور است که این نوع روابط بین المللی را فقط باید از منظر ملی و منافع آن برای افغانستان مشاهده کرد و ارتباط دادن آن با توانایی های حاکمان فعلی افغانستان اولویت ندارد.
آقای برنا صالحی، کارشناس مسائل سیاسی در این مورد می گوید که در عدم موجودیت مشروعیت ملی و شناسایی بین المللی حاکمیت موجود افغانستان، هرچند احیای گروه سازمان همکاری شانگهای- افغانستان یک قدم مثبت بوده برای حفظ ثبات منطقه ای کمک چندانی کرده نمی تواند و طالبان هم در عدم رابطهٔ رسمی دولت به دولت با کشورهای منطقه و قدرت های بزرگ استفادهٔ لازم ازین فرصت را برده نمی توانند .
ثبات منطقه با محوریت حضور افغانستان در گروه سازمان همکاری شانگهای در قدم نخست مستلزم وجود یک دولت ملی با شناسایی بین المللی در افغانستان است که متاسفانه یک چنین شانسی را از طالبان منحیث حاکمان موجود افغانستان از یک طرف سیاست ها و برنامه های خودشان در ارتباط به تعلیم زنان و مسالهٔ حقوق بشر گرفته و از جانبی هم اغراض و مقاصد کشورهای منطقه و قدرت های بزرگ که در تفاهم و اجماع به هم قرار ندارند کار را به طالبان و همینگونه سازمان های منطقه ای و بین المللی مشکل کرده است .
به گفته آقای صالحی حتی همین پاکستانی که در برخی مجامع بین المللی گاهی برای طالبان لابی می کند تا هنوز حاضر نه شده است که رسماً حاکمیت موجود در افغانستان را منحیث دولت به رسمیت بشناسد.
یادآوری می شود افغانستان به عنوان عضور ناظر در سازمان همکاری های شانگهای حضور دارد و طالبان نیز از اشتراک در جلسات این سازمان ابراز خرسندی کرده و امیدوار به راه یافتن در جمع اعضای ثابت این گروه میباشند.
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/28093
نیمی از ثروت جهان در اختیار 3 کشور
